ایران پروداک|مرکز تخصصی تحلیل آماری پایان نامه،کاهش تضمینی همانندجویی
ایران پروداک
مبانی نظری انسجام و یکپارچگی سامانه های اطلاعات

مبانی نظری انسجام و یکپارچگی سامانه های اطلاعات

مبانی نظری و پیشینه مدیریت
قیمت: ۲۵,۰۰۰ تومان
754

انسجام و یکپارچگی

اهمیت انسجام و یكپارچگی

انسجام و یكپارچگی

ظرفیت ترکیب سازمانی فناوری اطلاعات

یکپارچگی سیستمهای اطلاعاتی استراتژیک

نوع فایل: word

تعداد صفحه: 18

پرسشنامه انسجام و یكپارچگی سازمان

انسجام سامانه های اطلاعات

 موفقیت در ایجاد ارتباطات کاری در درون سازمان و میان بخش­های مختلف سازمان و همچنین ارتباط با مشتریان و شرکای خارج از سازمان موضوعی حیاتی برای سازمان­های امروزی است، این موضوع به­وسیله جریان روان داده­ها و اطلاعات بین سامانه­های کامپیوتری و واحدهای مختلف سازمان، حمایت می­شود. یکپارچگی سامانه­های اطلاعات، این ارتباطات و جریان روان تسهیم اطلاعات[1] در درون سازمان و کسب و فراهم می­کند(وزنیکا و هیلی[2]،2009: 115). یکپارچگی سامانه­های اطلاعات به­عنوان یک فناوری یکپارچه سازی معرفی می­شود که به تسهیم و به اشتراک­گذاری اطلاعات می­پردازد و برنامه­های کاربردی را در سرتاسر سازمان به­منظور حمایت از فعالیت­های سازمان فراهم می­آورد. یکی از مهم­ترین هدف­های یکپارچگی سامانه­های اطلاعات فراهم آوردن اطلاعات مناسب، دقیق و مرتبط با کسب و کار است.این اطلاعات موجب افزایش توان پاسخگویی سازمان در برابر محیط رقابتی پویا می­شود(بی­هات و تروت[3]، 2005: 533).

یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات ظرفیت بالایی را جهت انتشار اطلاعات در سرتاسر مرز های سازمان را فراهم کرده و در جهت تصمیم­گیری بهتر بر اساس اطلاعات کامل، کمک می­کند. افزایش بهره­وری، تصمیم­گیری بهتر، کاهش هزینه­ها، افزایش درآمد و ارائه خدمات یکپارچه ازجمله مزایای خاص حاصل از یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات است(گیل و پاردو[1]،2005: 187). همچنین، مزایای حاصل از یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات را می­توان در چهار گروه عمده سازمانی، مدیریتی، استراتژیک و فنی تقسیم کرد. مزایای سازمانی؛ یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات موجب افزایش بهره­وری در بخش­های مختلف سازمان شده و به­موجب آن باعث افزایش بهره­وری کلی سازمان می­شود. مزایای مدیریتی؛ یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات باعث افزایش کارایی و افزایش نرخ بازگشت سرمایه می­شود. مزایای استراتژیک ؛ یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات باعث بهبود همکاری در کلیه بخش­های سازمان و حتی با شرکای خارج از سازمان گردیده و نیز باعث افزایش رضایت مشتریان می­شود. مزایای فنی؛ یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات باعث یکپارچه­سازی داده­ها و فرایندها، افزایش جریان داده­ها و اطلاعات در سرتاسر سازمان و دسترسی به اطلاعات ذخیره­شده، می­شود که درنتیجه از طریق کاهش هزینه­ها باعث ایجاد زیرساختی انعطاف­پذیر می­شود.

یکپارچگی سامانه های اطلاعات

یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات شامل؛ یکپارچگی برنامه­های کاربردی و یکپارچه­سازی داده­ها است. منابع سازمانی یکپارچه باید با فناوری اطلاعات در فرایند ایجاد ارزش تعامل داشته باشند. هم چنین ظرفیت ترکیب سازمانی فناوری اطلاعات به­عنوان یک میانجی، در یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات شرکت به منظور کسب مزیت رقابتی، اثر می­گذارد. یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات حاکی از آن است که تمامی سامانه­های اطلاعات کاربردی در ارتباط با یکدیگر هستند و تمامی فعالیت­های اجرایی در سطح بالایی باهم در ارتباط هستند و با یکدیگر به کار گرفته می­شوند. یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات باید همراه با ترکیب سازمانی فناوری اطلاعات باشند، به­طور خاص دستیابی به یکپارچگی سامانه­های اطلاعات نیازمند به یکپارچه­سازی به­وسیله سازمان است. در واقع بدون اقدام سازمان در جهت ترکیب سازمانی فناوری اطلاعات برای انجام عملیات به­صورت هماهنگ، این غیرممکن است که بتوانیم سامانه­های اطلاعات را به­صورت یکپارچه دربیاوریم(مورابیتو و همکاران[1]،2010: 204). این بدین معنی است که برای یکپارچه­سازی مؤثر سامانه­های اطلاعات، شرکت باید تغییرات موردنیاز برای یکپارچه­سازی را انجام دهد، آمادگی ذهنی را در کارکنان ایجاد کند و مهارت­های آنان را افزایش دهد و عملیات خود را به­عنوان یک نتیجه از بهبود ارتباطات بین مناطق وظیفه­ای منعطف سازد.


سرمایه­گذاری در فناوری اطلاعات برای بقای سازمان سودمند است، اما در کوتاه­مدت به عنوان زیان در نظر گرفته می­شود. واقعیت مخفی در پس این زیان­ها این است که مسئله سرمایه­گذاری در فناوری اطلاعات باید توأم با ارتقای توانمندی­های فناوری اطلاعات در عملیات جدید سازمانی باشد. راهکار سیستم­های اطلاعاتی باید مکمل اهداف سازمانی سطح بالا باشند و تغییرات سازمانی را با کمک فناوری اطلاعات، شناسایی کنند. در حالی­که توجه زیادی به چالش همراستایی مقاصد استراتژیک سازمان با سرمایه­گذاری­ها در توانمندی فناوری اطلاعات و چالش بکارگیری سازمانی آن توانمندی­ها معطوف شده است، اطلاعات کمی درباره چگونگی ایجاد تغییر استراتژیک وجود دارد(عبدی و سلطانی امید،1396: 133).
 اتخاذ تصمیم برای انتخاب مسیر جهت­دهی به منابع و اولویت­بندی میان مزیت­های رقابتی، مهمترین پرسشی است که مدیران ارشد سازمان­ها، برنامه­ریزان و مشاورین آن­ها باید در پی پاسخگویی به آن­ها باشند. اینچنین است که مدیران میانی سازمان، دیگر بر سر آن که کدام واحد عملکرد بهتری دارد و کدام واحد باید نقش پشتیبانی را ایفا نماید، با یکدیگر مجادله نمی­کنند. مشکلات سازمان، مشکلات تک تک مدیران، و بلکه مشکلات تک تک کارشناسان و کارمندان سازمان خواهد شد. همگی خود را در یک نهاد منسجم می­بینند و نیک می­دانند به کدام سوی باید حرکت کنند تا ارزش­های سازمان تأمین گردد. لذا یکپارچه­سازی سازمان، یگانه راه رهایی از عوارض وجود زیرمجموعه­هاست تا بتوان ضمن بهره­برداری از مزیت برخورداری از بخش­های مجزا و حفظ استقلال آن­ها، از دوباره­کاری پرهیز کرد، اطلاعات صحیحی در اختیار داشت، رضایت مشتری را تأمین نمود و قیمتی عادلانه بر محصولات گذاشت و ضمناً، با کاهش هزینه­های مربوط به اصطکاک اجزا با یکدیگر، هزینه نهایی تولید محصول را کاسته و بهایی کمتر از مشتری خواست(مهرزادگان و کازرونی، 1395: 1و2).

از دیگر مزایای حاصل از یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات می­توان به کاهش هزینه­ها، بهبود عملکردها، افزایش بهره­وری و بهبود توان گزارش­دهی اشاره کرد. یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات اثر محسوس و مثبتی بر مشتری سازمان می­گذارد و باعث بهبود فرایندهای کاری سازمان می­شود. مزایای عملکردی حاصل از یکپارچه­سازی سامانه­های اطلاعات شامل مدیریت داده­ها، افزایش همکاری بین کارکنان، بهبود گزارش­دهی، بهبود فرایندهای تصمیم­گیری و یکپارچه سازی ارتباطات شبکه­ای، است. یکپارچه­سازی عملکردی سامانه­های اطلاعات شامل دسترسی مشترک و ایجاد داده­های یکپارچه است که موجب بهبود فرآیند جمع­آوری و تجزیه­ و تحلیل داده­ها می­شود که این امر به شرکت اجازه می­دهد تا قبل از ایجاد مشکل اقدامات پیشگیرانه­ای انجام دهد(بی­هات و تروت،2005: 533).

مشکلات ناشی از عدم یکپارچگی سامانه­های اطلاعات را می­توان به چهار گروه عمده: فنی، عملیاتی، مدیریتی و استراتژیک تقسیم کرد. مشکلات فنی دربرگیرنده جنبه­های مختلف زیرساخت فناوری اطلاعات است. ازجمله این مشکلات می­توان به مسائل مربوط به سازگاری بین سامانه­ها و برنامه­های کاربردی، سامانه­های برنامه­ریزی منابع بنگاه، افزونگی داده­ها و مشکلات مربوط به پشتیبانی و حفظ تعداد زیادی از سامانه­ها اشاره کرد. مشکلات عملیاتی دربرگیرنده مسائلی همچون هزینه بالا در بخش فناوری اطلاعات، از دست دادن بخشی از فروش و ایجاد هزینه­های اضافی برای سازمان به­منظور پوشش خواسته­های مشتریان، است. مشکلات مدیریتی حاصل از عدم یکپارچگی سامانه­های اطلاعات شامل: عدم ارائه اطلاعات در زمان مورد نیاز و عدم ارائه اطلاعات صحیح است که همکاری بین کارکنان و گروه­های مختلف سازمان را با مشکل مواجه می­کند. مشکلات استراتژیک حاصل از عدم یکپارچگی سامانه­های اطلاعات ریشه در مشکلات قبلی دارد که شامل: کاهش رضایت مشتری، کاهش سهم بازار، افزایش فشار رقبا و ناتوانی در پاسخگویی به خواسته­های مشتریان است(وزنیکا و هیلی،2009: 117).



محصولات مشابه